To czego wydaje mi się że nie mogę, muszę podejść z innej strony. Stawiam sobie poprzeczkę zawsze bardzo wysoko. Jak czegoś chcę, to całą sobą. Jak czegoś nie chcę – podobnie. Płaczę zawsze tak, że mnie słychać. I cieszę się na cały głos. Wychodząc gdzieś...

Wtorek to taki dzień jak codzień. Marudzenie dzieci z samego rana. Pośpieszne kawy jedna za drugą (ostatnio piję aż 3 do godziny dziewiątej rano).  Good Morning America w lelewizji. Znów mówią o tej odbierającej życie grypie. Zawracanie się z podwórka bo zapomniałam zdjąć szlafrok i...

Taki piątek na przykład. Wstaję rano i nie wiem za co się zabrać. Krzątam się w rytm lecącego programu w telewizji, czasem przystanę bo coś ważniejszego mówią. Kawa leje się strumieniami. Ulubione cukierki (Michałki) w nadmiernej ilości znikają z ozdobnego talerzyka. To jedno z moich...

Dziś ten świat jest światem realnym. Przestał być namalowanym małym domkiem z białym płotem w jednym z pamiętników. Przestał być mądrą myślą wypisaną ciemnym markerem na ścianie pokoju. I obrazem trójki dzieci w wyobraźni. Dziś ten świat jest zupełnie realny. Jest kontynuacją mojego podejścia do...

Kiedy dzieci były małe łatwiej chodziło mi się na spacery. Pakowałam torbę, ubierałam dzieci i szłam przed siebie. Taki spacer był odpoczynkiem. Oderwaniem od walających się wszędzie pieluch, od tego ciągłego płaczu. Najmłodszemu dziecku wkładałam smoczek do buzi i spało parę godzin. A ja z...

Niewiele mam czasu, żeby wam napisać choć kilka słów. Wyjaśnić moją dłuższą nieobecność. Niewiele chęci mam żeby zrobić coś w domu, np. przygotować święta czy zorganizować Sylwestra, czy ugotować obiad, uprać pościel, myć podłogę, pojechać do ortodonty… bo żyć trzeba. Choć wali się świat, żyć...

Musiałam sprawdzić w archiwum bloga ile to lat upłynęło od kiedy go piszę. Sześć. Od sześciu lat przychodzę tu w miarę regularnie i piszę o życiu. Na podstawie tego bloga powstała moja pierwsza książka. A obecnie powstaje kolejna. Wiem, że spora część czytelniczek na nią...

Żebym mogła spokojnie rozumieć, że miejsce na półkach nie jest po to by się kurzyć, ale po ty by być zapełnione. Żebym umysł miała otwarty na piękne słowa i dostrzec umiała ich sens. Żebym w kobiecie mądrej, pięknej, nadzwyczajnej nie widziała konkurencji ale inspirację. I...

Tyle czasu upłynęło. Tyle rzeczy się wydarzyło. Staram się żeby życie było górą nad obowiązkami. Czasem mi wychodzi. Czasem wsmarowując krem do stóp wieczorem mam poczucie dobrego dnia za sobą. A czasem ufam sobie bezgranicznie. I bez namysłu wchodzę w zbyt szybki ton, zbyt obojętny...