New York. Miasto żyjące wiecznie. Pomieszanie dnia i nocy. Taniec świateł i powietrze specyficzne w zapachu. Takie z amerykańskim „humidem”. Niby ciężkie i klejąco- wilgotne.. jednak ja czuję się tam lekko. Wolność. Tak zdecydowanie jestem wolna w NYC. Ludzie są wolni. Każdy idzie po swojemu....
Mam tatuaż. Konik morski. Dziś dla świata schowany ale dla mnie wciąż jest tam gdzie zawsze. Był też kolczyk w nosie, była demonstracja siebie w niesprawiedliwym świecie, niezgoda na dyskryminację, na konwenanse, na wszystko co się napatoczyło. Gdy miałam 16 lat świat był dla mnie...
Zamyślenia czas i tęsknoty także nadchodzi. Ameryka miód i słodycz. Mój mały raj. Odnalezione szczęście moje. Mój koniec tęczy. Moja iluzja czasem też.. taka zniekształcona interpretacja rzeczywistości. By żyć było lżej. Bo Ameryka płynąca radością i dostatkiem, płynie też czasem goryczą, złością, bezsilnością. Nie raz...
Zmieniłam swoje życie Znacznie Osiągnęłam spokój, wolność Dostateczną Poszukałam i znalazłam Szczęśliwie Teraz meble tańczą po domu Ściany żądają innych kolorów Przesuwanie, dopasowywanie, szukanie… Natarczywe My, nasze wnętrze, nasz dom Wszystko uparcie mknie ku spójności I nic tu po naszym „nie” Nic tu po męża...
Mój blog został wyróżniony. Jest mi bardzo miło i niezmiernie się cieszę. Wyróżnienie otrzymałam od Magdy I choć ono cieszy bardzo, jednak słowa, którymi obdarzyła mnie Magda, cieszą nieporównywalnie bardziej. Dziękuję 🙂 Zgodnie z zasadami należy umieścić baner z wyróżnieniem na blogu oraz podlinkować osobę...
Ja nie wiem jak przenieść tę górę. Bo każdy z nas inna górę niesie, na inna się wspina i z innej spada. Każdy z nas mierzy się z codziennym dniem, za głośnym, za cichym, za niesprawiedliwym. Mierzy się z kolejną nocą, gdy dziecko małe płacze,...
Nieśmiało mogę powiedzieć, że teraz to już bardziej vintage. Ale przez bardzo długi czas byłam kobietą modern. I nie tylko kolory ścian były modern. Modern był ubiór, fryzura, biżuteria, meble w domu, sprzęty kuchenne, ramki do zdjęć… Potem modern zaczęło dusić.. czułam, że w mojej...
Widziałam dzisiaj ludzkie nieszczęście.. Nieszczęście pod dachem niewielkiego domu. I choć tym wszystkim ludziom, tam zastanym w nieszczęśliwym domu, z oczu tak dziwnie patrzyło, to serce moje pękało na części 100. I potem cały dzień przemyśleń, że jak ja to mam dobrze w życiu, i...
Dziś mija równo miesiąc od kiedy mam bloga. Tak, tak to tylko miesiąc. A mi się jakoś wydaje, że robię to wiecznie 🙂 Chciałam bardzo podziękować, tym którzy mnie czytają. Którzy zaglądają, zostawiają komentarze, zapisują się do obserwatorów bloga. Och jak takie rzeczy cieszą!!! Nie...
Czy to normalne, że matka czasem chce uciec na koniec świata? Schować się przed tymi małymi istotami, które tak łapczywie przecież kocha.. Czy to możliwe? Czy jeżeli tak, to ona jest złą matką? Bo inne takie na pewno nie są, inne to mają więcej cierpliwości,...
